De scriptie van Ronald Flohil was een van de inzendingen voor de NOBCO Thesisprijs 2021.
Abstract
Voorgaand onderzoek heeft uitgewezen dat oplossingsgerichte coaching een positieve invloed heeft op processen die bijdragen aan gedragsverandering; processen zoals affect, self-efficacy, cognitieve flexibiliteit en het formuleren van actiestappen. Tot nu toe zijn deze effecten alleen geobserveerd in studentenpopulaties en is het onbekend of deze effecten te repliceren zijn in een voor coaching relevante doelgroep: werkenden. In deze studie is gehypothetiseerd dat oplossingsgerichte coaching in vergelijking met probleemgerichte coaching leidt tot minder negatief affect en meer positief affect, self-efficacy, cognitieve flexibiliteit, actiestappen en doelverwezenlijking. Om dit te onderzoeken hebben drieënzeventig artsen in opleiding tot specialist oplossingsgerichte vragen (de wonder- of succesvraag) of probleemgerichte vragen beantwoord. Twee weken na het experiment konden participanten aangeven in hoeverre hun doel verwezenlijkt was. Oplossingsgerichte vragen leiden tot meer positief affect en minder negatief affect vergeleken met probleemgerichte vragen. De wonder- en succesvraag waren even succesvol in het bewerkstelligen van deze effecten. Tegen de verwachtingen in, leidden oplossingsgerichte vragen niet tot meer self-efficacy, cognitieve flexibiliteit, actiestappen of doelverwezenlijking. Limitaties van het huidige onderzoek, suggesties voor vervolgonderzoek en theoretische en praktische implicaties van deze bevindingen worden besproken.